En toen was ik ineens in Peru. Nooit gedacht dat ik zoveel zou kunnen zien in 3 maanden tijd. Ik verras mezelf elke keer weer.Samen met Joe en Sam ben ik na Copacabana aan het titikaka meernaar Arequipa afgereisd. Ook wel´de witte stad´ genoemd vanwege het witte gesteente waar de huizen mee gebouwd worden. De stad ligt in een enorme vallei en vanaf het dakterras van ons hostel zagen we de drie grote vulkanen die de stad omringen. Heel imposant.

Ook het Plaza de Armas is prachtig! Mooi onderhouden groen en rondom overal statige gebouwen met mooie balkons en erkers. Na een paar dagen poolen, pasta schotels maken en flaneren op de straten was het tijd voor actie: paardrijden! De paarden hadden erg veel energie want ze wilden alleen maar galloperen. Toen ik eenmaal doorhad waar de rem zat vond ik het geweldig. Zodra er een open vlakte wasdeden we wedstrijdjes en mijn paardje won elke keer weer!

Na een paar dagen Arequipa ben ik met Sam richting de kust gegaan. Drie daagjes op het strand gelegen, geprobeerd te zwemmen in de enorm sterke stroming en uiteten geweest. We waren de enige gringo´s in town! Leuk om dat ook eens mee te maken. Aardige, behulpzame mensen en af en toe een rare, verraste blik. Ook liep er een pelikaan rond die het aas van de vissers probeerde te jatten. Hilarische taferelen kan ik je zeggen.

En toen richting Cusco! Herenigd met Matten Joe hebben we onder andere cavia gegeten (Floekie... crispy baked in the oven), een superslechte circusact bekeken in een cafe en de berg opgeklommen om het prachtige uitzicht over de stad te bekijken. Cusco is een hele mooie stad en de startplek voor een incatrail richting deMachu Picchu, de oude stad van de inca´s. Machu Picchu was als een sprookje. Enorm steile, groene bergen met ineens daar in het midden het geraamte van eenstad van 500 jaar oud. Ik had een ticket om de Huayna Picchu te beklimmen, eendik uur steile trappen beklimmen om een fantastisch uitzicht te hebben. Het was het waard. Wow!

Sinds dinsdag, de dag waarop ik naar Machu Picchu ging, ben ik weer alleen op pad. Best raar na4 weken samen gereisd te hebben met leuke mensen. Een beetje een dipje heb ik wel gehad de afgelopen dagen. Gelukkig ontmoette ik gisteren een betweterig Deens jongetje die zei: if you´re traveling you learn to accept that the world doesn´t always follow your rhythm. En gelijk heeft hij!

Na een superfijne vlucht (wat gaat dat snel vergeleken met een bus!) van Cusco naar Iguazu heb ik vandaag de watervallen gezien aan de Braziliaanse kant. Wat is dat indrukwekkend! En voor zover ik gehoord heb is de Argentijnse kant nog beter. And guess what, it´s on the menu for tomorrow :-) Daarna de bus naar Rosario. Zussie, de bus komt eraaaaaaan!

Nog maar 2 weekjes...

Liefs!!

ps. bedankt weer voor de vele reacties. Hartverwarmend!