Sucre is sweet! En dan bedoel ik de stad Sucre in Bolivia. Een koloniaal stadje waarvan het centrum op Unesco werelderfgoedlijst staat. Elk jaar verven ze de huizen opnieuw wit, zodat het er altijd stralend uit ziet. In het midden een gezellig plein met goed onderhouden tuintjes en fijne bankjes in de zon. Rondom bergen waar de huisjes met oranje gekleurde daken tegenaan gebouwd zijn. Als je niet beter zou weten zou je gokken dat je ergens in Toscane bent. Alleen de vrouwtjes met zwarte bolhoedjes en felgekleurde wollen vesten verraden dat je in het armste land van Zuid-Amerika bent.

In Potosi ben ik de zilvermijn ingeweest. Gewapend met helm, lamp, stofpak, kaplaarzen en dynamiet (serieus!) gingen we de smalle gangetjes door. Begeleid door een nogal arrogante gids, die zelf 20 jaar in de mijn heeft gewerkt. 'You are lucky. You know why? Because I'm your guide! Don't laugh. You think I'm a clown? I'm serious! I don't care about you tourists, I only do this for the miners.' En dat al kauwend op een stapel coca blaadjes. Ondanks zijn bijzondere manier van doen was hij natuurlijk goed op de hoogte van het werken in de mijn. Er werken daar 15000 mensen. Lange dagen, hard ploeteren, stoffige lucht... en als je er een lange tijd gewerkt hebt leef je niet veel langer dan 20 jaar. Flinke eye-opener, na twee maanden genieten en consumeren.

Vanuit Potosi hebben we een taxi gepakt naar Sucre. Twee uur scheuren door de bergen met twee Australiers, een Nederlander en drie Amerikanen. Ik had al van veel mensen gehoord dat Sucre leuk is, en dat is het ook echt. Ik heb, samen met de twee Ozzies en Joe uit Londen, Spaanse les. Wel fijn hier in Bolivia, want het is goedkoper dan Argentinie en ze praten een stuk langzamer.

Om eerlijk te zijn heb ik niet veel te melden over Sucre verder. Het enige wat we hier doen is chillen op het enorme dakterras, kaarten, mexxen, bier drinken in Florin (de plaatselijke kroeg met bitterballen en een heus swaffel (!)dessert) en een beetje Spaans huiswerk maken. Het leven kan niet veel beter denk ik...

Morgen paardrijden en dinsdag richting La Paz!