Hola! Een berichtje vanuit het meest zuidelijke puntje van mijn reis: Puerto Natales, in Chili. Morgen ga ik 4 dagen hiken en kamperen in Torres del Paine. Google het even, het is onbeschrijflijk mooi daar. Gisteren aangekomen hier en direct aangesloten bij een introductie over het natuurpark. Een jongen uit Hengelo deed de uitleg! Herkende direct zijn Nederlandse accent. Hij deed het erg grappig. Na de uitleg heb ik mijn charmes in de strijd gegooid en een reismaatje gevonden om een tent mee te delen (en mijn pannetje ravioli). Een student uit Utrecht, hahahaha. Het zal niet waar wezen ;)

Ik voel serieus een soort stress nu, omdat alles wat ik hier meemaak een highlight is en ik nu niet weet waar ik over ga schrijven. Serieus, alles is geweldig! De natuur hier is prachtig, de pampa´s eindeloos, het reizen gaat goed, ik ontmoet elke dag nieuwe leuke mensen, de hostels zijn prima en het vlees is heerlijk. Daar bovenop voel ik me supergoed hier omdat het in mijn eentje reizen zoveel beter gaat dan ik van tevoren had gedacht. Voelt echt wel als een kleine overwinning. Ik bepaal zelf mijn tempo, de dingen die ik wil doen en zien en met wie ik om ga. Heerlijk! Het enige waar ik niet goed in blijk te zijn hier: weinig geld uitgeven. Niet te doen! Gelukkig ben ik niet de enige. Heb bedacht om naar Bolivia te gaan en daar wat langer te blijven (daar zijn de prijzen 5x zo laag).

Waar was ik gebleven... in Buenos Aires! Van daaruit heb ik een bus gepakt naar Puerta Madryn, waar je heengaat voor de pinguins, zeeleeuwen, dolfijnen en walvissen. Ik ben naar Peninsula Valdes geweest met vier anderen van mijn hostel. We hebben erg genoten en gelachen om de pinguins en de gapende zeeleeuwen. Onze gids was heel goed op de hoogte van de paringsrituelen van de dieren en kon het niet laten de vergelijking met mensen te maken. Een vrouwtjes walvis weigert bijvoorbeeldstandaard om de liefde te bedrijven door op haar rug te gaan liggen, maar gaat danvaak alsnog overstag. ¨Just like women!¨ riep de gids.

Die avond bood een Italiaans meisje me aan om mee te eten met de asado, de barbecue. Toen om 11 uur het vlees nog niet op de parilla lag, wilde ik naar bed gaan. Ik was kapot!Ik liep naar de patio waarzij met andereItalianen en Argentijnen zaten te wachten tot het vuur warm genoegwas enzei dat ik ging slapen... ¨Nooooo, you can´t go to bed without any meat!¨ Zelachten zich kapot.Ze hebben me overgehaald nog even te wachten en dat was het waard.Alleen Daniela, een meisje uit BA die ook mee was met de excursie, sprak Engels. De anderen alleen Spaans of Italiaans. Ik begreep bijna alles en kon met gebaren en een paar bij elkaar geschraapte woorden best mee kletsen. Het was hilarisch echt. Wat een temperament daar aan tafel. Wilde verhalen, expressieve gezichten en heel grote stukken varkensvlees met rode wijn. Super leuk!

Oja... ze vinden Maxima maar een cinderella story... ze snappen er niks van dat wij zo´n fan van haar zijn.

Een paar dagen daarna ben ik met de bus naar El Calafate gegaan. In het hostel daar kwam ik meteen een Austalier tegen waar het mee klikte. We zijn koffie gaan drinken en kwamen een stel tegen waar hij in Torres del Paine mee had gehiked. Een Spaans meisje en een Franse jongen die beiden in Den Bosch wonen! Leuk stel dat mij veel kon vertellen over de plekken waar ik nog heen zou gaan.

De reden om naar El Calafate te gaan is de gletsjer Perito Moreno,de enige gletsjer in de wereld die groeit in plaats van smelt. Ik kwam er aan rond een uurtje of 11 ´s ochtends en het regende pijpenstelen. Het was mistig en het was er vol met toeristen. Een beetje een domper was het wel. Honderden toeristen schuilend voor de regen in een restaurantje en later in hun felgele poncho. Gelukkig reed de bus pas uren later terug en brak het na een paar uur helemaal open. Ik kwam het leuke stel weer tegen en samen hebben we genoten van het schitterende uitzicht, het lawaai van het krakende ijs en het stiekem eten van zelf meegebrachte pasta in het dure restaurant.

Gisteren ben ik hier aangekomen en vandaag heb ik de tijd om mijn hike voor te bereiden. Vanavond nog hapje eten met een stel uit Londen, die ik gisteren heb ontmoet. We hebben erg zitten lachen tijdens die introductie. Ze kunnen de directheid van Nederlanders wel waarderen geloof ik.

Jullie heel veel plezier met schaatsen, sneeuwbalgevechten en de Elfstedentocht (ongelofelijk!).

Dikke beso!